به گزارش فاواپرس به نقل از روابطعمومی فناپ، به گفته شهاب جوانمردی در دوازدهمین رویداد چامه که روز پنجشنبه ۱۱ اسفندماه جاری با رویکرد «آینده تکنولوژی» در باغ بهشت برگزار شد، تغییرات فضای پیرامون و فضای کسبوکار و همچنین ظهور تکنولوژیهای جدید در چند دهه اخیر، این باور را در ذهن ایجاد میکند که مهمترین امری که باید دغدغهمان باشد صرفاً موضوعی به اسم آینده فناوری نیست.
او توضیح داد: «بهطورقطع خوب است بدانیم که افقهای پیشرو چه ارمغان و دستاوردهای جدیدی برای ما دارند و یا اینکه خوب است منتظر این خبر باشیم که در سال ۲۰۳۰ و حتی نزدیکتر از آن پرینت ۳بعدی اعضای بدن،جای اهدای عضو را بگیرد و یا حتی باور کنیم که در دهههای آینده در کرات دیگری زندگی کنیم؛ اما درصورتیکه قدری نسبت به زندگی واقعبینتر باشیم میدانیم که اگر صرفاً سرگرم مظاهر فناوری و بروز و ظهورهای فناورانه باشیم از موضوعات اصلی جا خواهیم ماند.»
جوانمردی با اشاره به اینکه امروزه شاهد هستیم که فرزندانمان بهجای جستجوگری، مشغول اموری هستند که اهمیت و فایده اندکی دارد، ادامه داد: «ما در یک سیکل اشتباه قرار گرفته و گمانمان این است که حتماً در این سیکل از مدرسه تا دانشگاه موضوعات خوبی را یاد خواهیم گرفت و موفقیت بیشتری کسب خواهیم کرد. اما نتیجه زندگی زیسته من نشان میدهد که ما در هر حوزهای از جمله حوزههای اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و … با یکسری ابرروند روبرو هستیم که ظهور و بروز آن ملموس نیست و مورد غفلت واقع شده است؛ برای مثال زندگی لحظهبهلحظه ما به دلیل غفلتهای محیطزیستی در سالهای گذشته با تهدید روبرو است؛ یا اینکه ابر روندی مثل «سالمندی» بهسرعت پای خود را روی گلوی ما میفشارد و شرایط خود را به ما دیکته میکند. مسائل اقلیمی، آبوهوایی و اجتماعی نیز همینطور است و ما از شرایط و دغدغهها غافل هستیم.»
نایبرییس کمیسیون اقتصاد نوآوری و تحول دیجیتال اتاق بازرگانی تهران اضافه کرد: «وقتی که جدیترین بودجههای پژوهشی در دنیا به موضوع انرژی، آب، غذا و سلامت اختصاص پیدا میکند ما هم باید در کشور به این دغدغه پاسخ دهیم که چه میزان از وقت، انرژی، منابع و همت ما مصروف این موضوع شده است؟ این در حالی است که در کشور تا زمانی که با بحران ریزگرد مواجه نشدهایم احساس میکنیم که وضعیت آبوهوا قابلکنترل بوده و باور نداریم که این موضوع روی آینده زندگی تکتک ما اثرگذار خواهد بود و یا اینکه تبعات مصرف بد انرژی چه زمانی زندگی مردم این کشور را تحتتأثیر قرار میدهد. حواسمان نیست که مایکی از بزرگترین واردکنندههای مواد غذایی در دنیا به نسبت سرانه جمعیت هستیم و خوراک دام یکی از بزرگترین واردات کشور ما است.»
او ادامه داد: «در دنیا ابر روندها، راهبردها را برای کشورها شکل میدهد و راهبردها نیز برنامهها را تعیین میکند؛ اما ما بهعنوان فعالان کسبوکاری، فعالان علمی و اقتصادی و اجتماعی تنها در حال جانمایی این برنامهها هستیم. این موضوع زمانی که در یک کشور توسعهیافته نشسته باشیم قابلتوجیه است و آن موقع قابلفهم خواهد بود که از متاورس صحبت کنیم و بهعنوان یک محصول و بازار و ایده آن را به فروش برسانیم. اما در کشورهای درحالتوسعه، فشار تکنولوژی سرنوشت کشورها را مشخص نمیکند، بلکه نیاز بازار با یک عمق مشخص لازم است که بگوید ما روی چه چیزی باید کار کنیم، چه چیزهایی در اولویتمان قرار گیرد و چه فناوریهایی را استخدام و یا روی آن سرمایهگذاری کنیم.»
شهاب جوانمردی با تأکید بر اینکه اگر این روند در کشور اصلاح نشود ما به طور مداوم درحال انجام هزینههای بسیار زیاد در عرصههای مختلفی خواهیم بود که دستاوردهای لازم را برای ما ندارد و گفت: «لازم است باتوجهبه ابر روندها (مگاترندها) وضعیت فعلی خود را ارزیابی کرده و تصویر دقیقی از شرایط و وضعیتمان به دست آوریم.»
او با بیان اینکه ما از تأثیر ابر روندها غافل ماندهایم و نگاهمان شبیه کسانی است که آرزو دارند در یک مکانی باشند و آن آرزو را زندگی میکنند، ادامه داد: «مهمترین درایور فناوریها در دنیا، نیاز نیست؛ بلکه ارزشها است. فناوریها میآیند که ارزشها را در تاروپود یک جامعه ببافند. برای مثال فناوری بلاکچین ناشی از یک تفکر بالادستی و ارزشی است که به دنبال نظام توزیع در یک اجتماع است. اما ما در مواجهه با این فناوری فقط مصرفکننده رمزارزها هستیم و نمیدانیم که منشأ این فناوری چیست.»
مدیرعامل گروه شرکتهای فناپ گفت: «ما اگر ندانیم که ارزشهای ما کجاست و از کجا آمده و به کجا خواهیم رفت، در اینصورت هر روز مشغول یک بازیچه و سرگرمی جدید هستیم. ما برای ورود متفاوت نسل جدید به عرصه کسبوکار در حوزه اقتصاد نوآوری در دهه گذشته روزهای خوبی را پشت سر گذراندیم؛ اما دستاوردهایمان به آنچه که باید، متصل نشد و در یکسطحی از رویکردمان به کسبوکارهای جدید باقی ماندیم که اثرگذاری آن کمرنگ بود.»
به باور جوانمردی، زمانی به یکشور و شوق و انگیزه نیاز داشتیم که بچههای ما باور کنند بهجای استخدام در دولت و کارمند شدن میتوانند آینده دیگری را برای خودشان متصور شوند؛ اما در حال حاضر دیگر ماندن در این مرحله خطرناک است. این در حالی است که ما شاهد هستیم که هنوز خیلی از تیمها همچنان درگذشته باقیماندهاند، برخی هم درحال کار روی دست خارجیها هستند و قفل بخش جدیتری هم از این بازار باز نشده است. نسل قدیمیتری هم وجود دارد که با فناوری و دانش روز و نیز سیل تغییرات آشنایی ندارد و ما این بخش را آشنا نکردهایم.
او با طرح این سؤال که چندنفر از فرزندان مستعد این سرزمین اگر به آینده نگاه میکنند این امید را دارند که قرار است یک مسئله از مسائل کشور را حل کرده و به بازارهای دیگر عرضه کنند؟ ادامه داد: «اگر درست متوجه نباشیم و وضعیت و شرایطمان را درست فهم نکنیم، به بیراهه میرویم؛ فرصتها، منابع مالی و سرمایه انسانی و کار تضییع میشود و ناامیدی عمیقتری در درون ما رخنه کرده و تبدیل به بحران میشود.»
نایبرییس کمیسیون اقتصاد نوآوری و تحول دیجیتال اتاق بازرگانی تهران نگاه به آینده را بسیار مثبت و مبارک و ماندن در این نقطه را خطرناک دانست و گفت: «آینده، روندها، جایگاهها، موقعیتها، کاستیها و فرصتها را بشناسیم و هرکدام بهعنوان افراد توانمند به سمت آن حرکت کنیم؛ بهطورقطع یکبخشی از این حرکتها معطوف به نتیجه خواهد بود و موفق است. من معتقدم که در مسیر درست، شکستخوردن عین موفقیت است. به همین دلیل خواهش میکنم یکبار دیگر به خودمان مراجعه کرده و ببینیم چقدر محیط پیرامون و ابر روندها را میشناسیم و به کجا میخواهیم برویم.»