اگر در صنعت فاوا نگاه بین‌المللی وجود نداشته باشد و به فراتر از مرزها فکر نکند و تنها نگاهش به تأمین مایحتاج داخلی باشد و برای آن برنامه‌ریزی کند، قاعدتاً نمی‌توانیم پاسخگوی خیلی از مشکلات و اتفاقات در کشور باشیم؛ به‌عنوان مثال اگر استارتاپی و یا شرکتی، اپلیکیشن تلفن همراه را طراحی و می‌سازد، نباید نگاهش تنها به استفاده تعداد اندکی از افراد در جامعه خودمان باشد. باید آن برنامه را نه تنها برای زبان و فرهنگ خودمان اجرایی کند، بلکه باید برای زبان‌ها و فرهنگ‌های دیگر دنیا نیز پیاده‌سازی کند، در غیر این صورت در همان جایگاه می‌مانیم.
متأسفانه این افق دید کار بین‌المللی در حوزه سیاستگذاری هم وجود ندارد و باید به‌شدت در این سال به‌عنوان یکی از مانع زدایی‌ها پیگیری شود. نداشتن افق دید بین‌المللی باعث شده است تصمیم‌ها و قوانین تدوین شده تنها برای مرزهای داخلی باشد. به‌عبارتی تولیدکنندگان و تصمیم گیران باید هر دو خود را مکلف بدانند تا نگاه فرامرزی داشته باشند و اگر این نگاه جا بیفتد که افراد می‌توانند در کل دنیا از خدمات ما استفاده کنند بنابراین کیفیت هم رشد خواهد کرد و شاهد اتفاقات خیلی خوبی دراین حوزه خواهیم بود. البته حوزه فاوا هم باید در این زمینه برای کاهش هزینه‌ها و دسترسی‌های بین‌المللی و… کمک کند تا پتانسیل داخلی در صنعت فاوا شکوفا شود. یکی از نکاتی که باید در این مسیر به آن توجه کرد انجام دادن کارهای عجیب و غریب نیست، بلکه باید تنها بهبود مستمر را با انجام کارهای کوچک در دستور کار قرار دهیم. تحلیل‌های روزانه و مستمری که به‌صورت بسیار ناچیز انجام می‌شود، می‌تواند تأثیرات بسیار زیادی به‌دنبال داشته باشد. به‌عنوان مثال برای اینکه یک تیم دوچرخه سواری بتواند قهرمان شود افراد تیم سیاستگذار همه موارد از تجهیزات و لباس و تمرین و… را که باید برای قهرمانی انجام شود یک درصد یک درصد بهبود دهند و همین اقدام سبب می‌شود که تیم با همین تغییرات ناچیز بهبود یافته و برنده شود و همین کار در زمینه کسب و کارهای صنعت فاوا هم صدق می‌کند.
برای رفع موانع و پشتیبانی‌ها نیازی به برگزاری نشست‌ها، کنفرانس‌ها، همایش‌ها و سخنرانی‌های بزرگ و… نیست تنها اگر تغییرات و بهبود‌ها به‌صورت کوچک اما مستمر انجام شود ما را به اهدافمان در تولید حوزه‌های مختلف صنعت فاوا می‌رساند. صنعت فاوا می‌تواند بشدت برای بخش‌های دیگر و صنایع کشور کمک کننده و آنها را در کاهش هزینه‌ها و رسیدن به تولید مطلوب یاری کند. بنابراین باید بزرگ بیندیشیم اما کوچک اقدام کنیم. بین‌المللی فکر کنیم تا درهای ما به سوی دنیا باز شود. کارهای ما در زمینه تولیدات فناورانه و فاوایی و حتی سنتی باید به سمتی پیش رود که مشتری خارجی هم بابت آن پول بپردازد. باید از فناوری‌های به روز هم استفاده کنیم و درهای کشور خود را روی این فناوری‌ها نبندیم. نباید فکر کنیم که فناوری‌های نوین با چه اهداف شومی به کشور ما وارد می‌شود، بلکه باید از آنها برای رفع مشکلات کشورمان بهره ببریم.
در پایان پیشنهاد مشخص به مسئولان و کسب و کارها این است که اهدافی را برای پایان سال ۱۴۰۰ در نظر بگیرند و در این زمینه سعی کنند و اگر دیدند به اهداف خود نمی‌رسند نگاه و روش دیگری را در پیش بگیرند و از فناوری‌های نوین فاوا و آی‌تی و… که کمک کننده هستند، استفاده کنند.
