«اسماعیل لله‌گانی» در میزگرد تخصصی «بانکداری مرکزی در گام دوم انقلاب» با ذکر این نکته که بانک‌های مرکزی در دنیا به این سمت رفته‌اند که به رمز ارزها توجه کنند گفت: «بانک‌های مرکزی در دنیا به این سمت رفته‌اند که به رمز ارزها توجه کنند. صندوق بین المللی پول و بانک جهانی نیز به مسئله رمز ارزها توجه کرده و ۸۰ بانک مرکزی دنیا نسبت به صدور رمز ارز با پشتیبانی بانک مرکزی اقدام کردند.»
به باور لله‌گانی رمز ارزهاهای بانک مرکزی معادل دیجیتال برای پول رسمی هر کشور است که باید شرایطی همچون پذیرش جهانی را دارا باشند و از سوی بانک‌های مرکزی منتشر شده باشند: «رمزارزهای اختصاصی هر بانک مرکزی یا CBDC در دو نوع عمده فروشی و خرده فروشی از سوی بانک‌های مرکزی منتشر می‌شود که در کشورهای پیشرفته به دلیل امکان عرضه نوع عمده فروشی آن در شبکه‌های بین المللی بیشتر به سمت استفاده از این مدل حرکت شده است.»
او باور دارد که CBDCها برخلفا رمزارزها مانند سکه و اسکناس رایج هر کشور هستند و اعتبار و پشتوانه بانک مرکزی را دارند. او مزایای راه‌اندازی رمز ارز ملی را کاستن هزینه‌هایی چون هزینه چاپ پول و کاهش ریسک تبادلات الکترونیکی بخش خصوصی دانست و تاکید کرد که این فناوری در هر حال مانند هر فناوری دیگری تهدیداتی هم دارد که باید به آنها رسیدگی کرد.
مدیر عامل این بانک نیمه دولتی تصریح کرد: «در رابطه با حفظ ارزش پول ملی CBDC ها می‌توانند مؤثر باشند. ما چه بخواهیم و چه نخواهیم مردم به این رمزارزها توجه کرده و در حال ورود به بازار رمز ارز هستند و اگر بانک مرکزی وارد عمل نشود، ممکن است حفظ ارزش پول ملی ضربه ببیند.»
به گفته مدیرعامل بانک رفاه بانک مرکزی ایران در حال راه اندازی CBDC است و از آنجایی که بلاکچین یک بستر و شبکه جهانی است، که مانند سوئیفت و مخابرات می‌توان از آن استفاده کرد، می‌توان به سمت استفاده از CBDC ها در بستر بلاکچین داخلی حرکت کرد: «این بستر مختص کشور ماست و در حوزه قراردادهای بین المللی می‌توانیم از ظرفیت بلاکچین داخلی استفاده کنیم.»
تا به امروز برخی از دولت‌ها ارزهای مجازی خود را روانه بازار کرده‌اند، برخی همچنان در حال تحقیق و بررسی اثرات اقتصادی ارزهای دیجیتال هستند، در حالی که برخی دیگر از کشورها نیز کلاً با این ایده مخالفت کرده‌اند و البته برخی از این مخالفین مانند ژاپن در نهایت به این موضوع مبادرت ورزیدند.
ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) یا همان ارزهای دیجیتال ملی، ارزهای مجازی هستند که از سوی یک نهاد ناظر منتشر و کنترل می‌شوند. از این رو، این ارزها کاملاً تحت نظارت دولت هستند. ارزهای دیجیتال بانک مرکزی، برخلاف اغلب ارزهای دیجیتال، غیرمتمرکز نیستند و نماینده پول رسمی آن کشور خواهند بود.
