آمارهای رسمی درباره گسترش ویروس و تلفات ناشی از آن در کنار کسری بودجه دولت، تحریمهای بسیار شدید و تنگنای اقتصادی مایه تعجب بسیاری از افراد شده است. به این شکل که در ابتدا آمار منتشر شده از سوی وزارت بهداشت مورد تشکیک واقع شد. با این وجود چنانچه از زاویهای دیگر به موضوع نگاه کنیم، قدرت شبکههای اجتماعی و نوع استفاده شهروند ایرانی در توفیق جامعه در کنترل نسبی بیماری بی تاثیر نبوده است. به یاد آوریم که کاربران ایرانی گسترده ترین استفاده کنندگان از تلگرام بودند و توسعه دهندگان این پلتفرم آن را بر اساس نوع مطالبه و نیاز مخاطب ایرانی گسترش میدادند. امکان ایجاد گروههای با اعضای تقریبا نامحدود، کانالهای با امکانات خاص، ارسال پیام جمعی و امنیت شخصی که مورد توجه ایجاد کنندگان تلگرام بود، به خوبی درک ایشان از تفاوت های رفتاری گوشیوندهای ایرانی با دیگر جوامع را نشان میداد. باید توجه کنیم که واتساپ به عنوان ابزار ارتباطی بسیار گسترده تر در سطح جهان، چنین نیازسنجیای را تاکنون سرلوحهی روند توسعه خود قرار نداده بود.
اولین اعلام عمومی ورود ویروس به کشور از راه تلگرام انجام شد و طی چند روز انواع اطلاعات کاربردی در مورد چگونگی مصون ماندن از گزند بیماری، الگوی گسترش، نشانههای درگیری، اهداف پر خطر و لزوم فاصله گذاری اجتماعی در شبکه های اجتماعی همرسانی شد. حجم اطلاعات دریافتی از شبکههای اجتماعی قابل مقایسه با پیامک رسمی وزارت بهداشت که سعی در اطلاعرسانی عمومی و هشدار نسبت به عواقب بیماری با دستورالعملهای دولتی داشت، نبود. به شکلی که هر شهروند عادی در کشور در حال حاضر اطلاعات صحیحتر و دقیق تری از رئیس جمهور ایالات متحده در مورد کرونا دارد. این حساسیت عمومی که بازخوردی از نوع استفاده خاص گوشیوندان ایران از شبکههای اجتماعی بود، برگ برنده کشور در کنترل این بیماری بوده است.
ایجاد کمپینهای متعدد یاری رسانی بهداشتی، اقتصادی و بحث، تبادل نظر و همافزایی پیرامون طبعات اقتصادی این بیماری در بلندمدت از دیگر مواهب استفاده گسترده از شبکه های اجتماعی در ایران است. به نظر میرسد بلوغ اجتماعی انباشته شده در سالهای متمادی و برخورداری از صاحبنظران و صاحبقلمان فرهیخته ایرانی در دور تا دور کره خاکی لزوم رفع موانع برای دسترسی آسانتر به شبکههای اجتماعی برای عبور کمهزینهتر از مشکلات اینچنینی را به ما یادآور میشود.