قد بلند بودن مزیتهای خاص خود را دارد، اما این چند اینچ اضافی ممکن است هزینهای نیز داشته باشد. براساس مطالعهای جدید، قد بلند بودن با بیماریهای مختلفی از واریس گرفته تا آسیب اعصاب محیطی مرتبط است.
گروهی بینالمللی از پژوهشگران سنجههای قد، هم ژنتیکی و هم فیزیکی، را با وجود بیش از یک هزار صفت در بیش از ۲۸۰ هزار فرد بزرگسال آمریکایی مقایسه کردند و این حدس را تأیید کردند که قد با چندین بیماری رایج ارتباط دارد. سریداران راگاوان، نویسنده اصلی مطالعه میگوید: با استفاده از روشهای ژنتیکی بهکاررفته در برنامه تحقیقاتی MVP، شواهدی پیدا کردیم که نشان میدهد قد بزرگسالان ممکن است بر بیش از صد صفت بالینی ازجمله چند بیماری مرتبط با نتایج و کیفیت ضعیف زندگی (نوروپاتی محیطی، زخمهای پا و نارسایی مزمن وریدی) تأثیرگذار باشد. ما به این نتیجه رسیدیم که قد ممکن است عامل خطر ناشناخته و غیرقابل تغییر چندین بیماری رایج در بزرگسالان باشد.
دانشمندان مدتی است میدانند افراد قد بلند درمعرض خطر بالاتر چند نوع سرطان و نیز شرایطی مانند پارگی آئورت و آمبولی ریوی قرار دارند. البته اینطور نیست که افراد کوتاهقد وضعیت خیلی بهتری داشته باشند، زیرا آنها نیز با افزایش خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر، سکته مغزی، بیماری کبد و اختلالات سلامت روان مواجه هستند.
بااینحال مشخص نیست که آیا مشکلات سلامتی مذکور به زیستشناسی قد مربوط میشود یا نتیجهی شرایط محیطی مانند تغذیه ضعیف یا اثرات مخرب اجتماعیفرهنگی است که میتواند بر قامت فرد نیز اثر بگذارد.
جدیدترین تجزیهوتحلیل علاوه بر مقایسه قد اندازهگیریشده با گزارشهای پزشکی، از دادههای ژنتیکی مرتبط با سوابق بالینی بیش از ۲۰۰ هزار فرد بزرگسال سفیدپوست و ۵۰ هزار فرد بزرگسال سیاهپوست استفاده میکند. دادهها مربوط به برنامه MVP وزارت امور کهنهسربازان ایالات متحده بود.
پژوهشگران با استفاده از روشی برای ارتباط دادن ژنهای دارای عملکرد شناختهشده با بیماری، تلاش کردند تا هزاران واریانت ژنتیکی مؤثر بر قد فرد را با بیش از هزار ویژگی مرتبط با بیماری مطابقت دهند. مقایسهی مشابهی براساس قدهای اندازهگیریشده نیز انجام شد که میانگین آن ۱۷۶ سانتیمتر بود.
با توجه به اینکه مطالعات قبلی با استفاده از روشهای مشابه و پایگاههای داده ژنتیکی کوچکتر، بیش از ۵۰ صفت را بررسی نکرده بودند، تجزیهوتحلیل جدید را میتوان بزرگترین تجزیهوتحلیل در نوع خود در نظر گرفت.
نتایج مطالعه جدید از نتایج مطالعات قبلی حمایت میکند که نتیجهگیری کردند افراد قد بلندتر ازنظر مشکلات قلبیعروقی مانند فشار خون بالا، چربی خون بالا و بیماری عروق کرونر قلب مشکل کمتری دارند، اما دربرابر فیبریلاسیون دهلیزی و واریس آسیبپذیری بیشتری دارند. آنها همچنین چند بیماری دیگر را به فهرست خطر اضافه کردند که برخی از آنها عبارتاند از عفونتهای پوست و استخوان و نوعی آسیب عصبی به اندامها که نوروپاتی محیطی نامیده میشود.
بهخاطر اندازه نمونه بزرگ، پژوهشگران توانستند نقش جنس را نیز بررسی کنند و طبق نتایج آنها، آسم و اختلالات اعصاب محیطی با افزایش قد در زنان ارتباط داشت، اما این ارتباط در مردان دیده نمیشد.
ایجاد ارتباط محکمتر بین چندین ژن مؤثر روی قد و ویژگیهای پاتولوژیک مختلف، این احتمال را کاهش میدهد که بتوانیم دلایل محیطی یا حتی توده بدنی را مقصر بدانیم، اما هنوز توضیح نمیدهد که بیماری چگونه میتواند حاصل ژنهای قدبلندی باشد. مطالعات آینده میتواند به شناسایی علت، درک بیوشیمی پشتصحنه یا مشخص کردن نحوه تأثیر قد بر عملکردهای بدن کمک کند.
پژوهشهای آینده همچنین با استفاده از کتابخانههای ژنتیکی جامعتر که فراتر از افراد اروپاییتبار باشد و نمونهگیری از بخش وسیعتری از جمعیت برای گنجاندن تعداد بیشتری از جمعیتهای سیاهپوست و هیسپانیک، غیر کهنهسرباز و زنان به تقویت برخی از نقاط ضعف این مطالعه کمک خواهد کرد.
درحالیکه نمیتوانیم کار چندانی درمورد قد خود انجام دهیم، آگاهی از ارتباط آن با سلامتی میتواند به ما کمک کند تا نسبت به کارهایی که میتوانیم در رابطه با آنها انجام دهیم، هشیارتر باشیم.
این پژوهش در مجلهی PLOS Genetics منتشر شد.