در آزمایشی پیشگامانه، دانشمندان با استفاده از ژن‌های دو موش‌نر، موش‌های نوزادی را با موفقیت ایجاد کردند. با این حال، محققان هشدار می‌دهند که هنوز تا زمانی که این روش برای انسان قابل اجرا باشد فاصله زیادی وجود دارد و قبل از استفاده از این تکنیک باید کارهای بیشتری انجام شود.
تکنیک مورد استفاده در مطالعه بسیار پیچیده است و شامل چندین مرحله است. ابتدا، دانشمندان سلول‌های پوستی دم موش‌های نر را گرفتند و آن‌ها را به سلول‌های بنیادی پرتوان القایی (Induced pluripotency) تبدیل کردند. در نهایت، این سلول ها می توانند به هر نوع سلولی در بدن تبدیل شوند.
محققان سلول های بنیادی را در آزمایشگاه پرورش دادند و سلول های بنیادی موش نر را به سلول های ماده تبدیل کردند. سپس از این سلول‌های ماده برای ایجاد سلول‌های تخمک کاربردی استفاده شد که بارور شده و در موش‌های ماده کاشته شدند. تنها ۱ درصد از جنین ها – فقط ۷ مورد از ۶۳۰ – زنده ماندند و به موش های زنده تبدیل شدند.
به گفته محقق اصلی این پروژه، کاتسوهیکو هایاشی از دانشگاه کیوشو و دانشگاه اوزاکا در ژاپن، بچه موش ها به طور طبیعی رشد کردند. در حالی که این یک پیشرفت هیجان انگیز است، چندین هشدار وجود دارد که باید در نظر داشت.
اولاً، این تکنیک بسیار ناکارآمد است و محققان نمی‌دانند که چرا تنها بخش کوچکی از جنین‌های قرار داده شده در موش‌های جایگزین زنده ماندند. ممکن است دلایل فنی یا بیولوژیکی داشته باشد و تحقیقات بیشتری برای درک علل زمینه ای مورد نیاز است.
موضوع مهم دیگر احتمال ایجاد جهش و خطا در فرآیند تولید تخمک در آزمایشگاه است. جهش‌های ژنتیکی می‌توانند باعث مشکلات جدی سلامتی شوند و هنوز مشخص نیست که آیا این روش جدید می‌تواند خطا یا ناهنجاری ژنتیکی را در فرزندان ایجاد کند یا خیر.
برای درک اینکه آیا این تکنیک می‌تواند در سلول‌های بنیادی انسانی کار کند یا خیر و برای رسیدگی به مسائل اخلاقی یا قانونی که ممکن است پیش بیاید، باید کار بسیار بیشتری انجام شود.
علیرغم این اخطارها، این تحقیق گام مهمی در زمینه زیست شناسی تولید مثل و تحقیقات سلول های بنیادی برداشته است. این تکنیک به طور بالقوه می تواند برای کمک به تکثیر حیوانات در خطر انقراض استفاده شود و همچنین می تواند برای مطالعه رشد اولیه جنین در یک محیط آزمایشگاهی کنترل شده مورد استفاده قرار گیرد.
